İşinin ehli bir psikoloğun insanlara yardımcı olamayacağını söyleyemem.
yeteneği, birikimi ve tecrübesi ile dibe vurmuş insanlara az çok faydalı olacaktır.
ancak nihai çözümün kesinlikle psikologlarda olmadığını net olarak söyleyebilirim. insan kendinde ne varsa başkalarına da ancak onu verebilir. psikoloğun kendinde yok ki size neyi versin.
eğer mutlak huzur ve dengeyi arıyorsanız, işte o hakikat ehlinin indindedir ve o aranan da tevhidin idrakından ibarettir.
daha bir kaç gün önce annem ile konuşuyordum. bana sürekli babamın hallerinden şikayet etti. onu bir müddet dinledikten sonra ona şunları anlatmaya başladım:
“anne, bilincin en yüksek mertebesi “rıza” makamıdır; yani allah’ın her işinden razı olmaktır. bu da kuru kuru, “allah’ım ben senden razıyım” demekle olacak iş değildir.
doğumumuzdan ölümümüze kadar yaşadığımız olumlu olumsuz her olay, karşımıza çıkan her kişi allah’ın dilemesi ve takdiriyle bize gelmiştir. hatta ve hatta eğer bir hırsız gelip senin malını çaldıysa, o sadece hakkın bir memurudur. o hırsıza senin malını çalma talimatını veren allah’tır(hırsız da o role yaptığı seçimlerle kendini layık hale getirmiştir).
kısacası başımıza gelen sıkıntı, bela, hastalık, kaza vs. ne varsa bil ki, onu gönderen ancak allah’tır. bizdeki bir bilinç çarpıklığının veya yanlış bir fiilimizin karşılığıdır. ancak sanma ki bu ceza sırf adalet üzere gelmiştir. zira allah merhametlilerin en merhametlisi, şefkatlilerin en şefkatlisidir. bizi bizden daha çok sever; bizi bizden daha çok düşünür. eğer allah bize tam olarak hak ettiğimizi verseydi, kısa zamanda helak olup giderdik.
bu nedenle bize ceza verirken asgari hadden verir ki, o dahi yine bizim iyiliğimiz, terbiyemiz ve daha beter azıp yoldan çıkmamamız içindir; yani aslında hakkın cezası dahi merhametindendir. okuldan kaçan çocuğa babasının bir tokat aşk etmesi zahiren şiddettir; ancak özünde merhametten ibarettir; tıpkı onun gibi…
işte bu yüzden başına gelen hiçbir şeyden şikayet etme, zira hakkı şikayet etmiş olursun. hakkı yersiz iş yapmakla suçlamış olursun. halbuki her şey tam olması gerektiği gibidir. o mutlak ilim ve hikmet sahibidir. o’ndan abes ve boş iş çıkmaz ve o’nun her işi zaten merhamet ve şefkat içeriklidir.
rızkın için dahi canını sıkmana gerek yoktur. rızkın dahi senin idrak mertebene endeksli olarak kolay veya zor yoldan gelecektir. tevhid idrakı hasıl oldukça rızkın gelmesi kolaylaşır.
sırf bu gerçekleri şeklen kabul etsen dahi, başına gelenlerden duyduğun acının büyük ölçüde yok olduğunu göreceksin. eğer yaşantı olarak yani altbeyninle de kabul etmeyi başarırsan, o zaman zaten direkt cennet hali ortaya çıkacaktır sende.
kimseyi suçlama
kimseden şikayet etme
kimseye kızma
kimseden nefret etme
kimseye düşmanlık yapma
zira onlar sana göre sadece birer kukladır. hepsinin ipleri hakkın elindedir(sana göre kukladır onlar…onların bir de kendilerinin allah ile ilişkileri vardır ki, o yüze biz hiçbir zaman temas edemeyiz).
bu alemde bir sen varsın, bir de allah var. geri kalan her şey rabbın(terbiye edicinin, başöğretmenin) elinde birer enstrümandan ibarettir; ister şahıslar olsun ister olaylar…
hak işte o enstrümanlarla seninle konuşur. hangi kuklanın ağzından çıkarsa çıksın, gerçekte onlardan çıkan hakkın kelamıdır; hakkın seninle konuşmasıdır. yine başına gelen her olay sana hakkın bir sözü ve mesajıdır”
bu sözün sonu yoktur…
böyle bir bakış açısına sahip olanın yaşantısı, psikolojisi ve hali nice olur, varın gerisini de siz düşünün artık…
