Biatsa Biat İtaatsa İtaat Ölümüne Arkasındayız

Özü itibariyle doğru olan bir hükmün çarptırılmış ve batıl versiyonu. itaat ve secde ancak insan-ı kamile olur. insan-ı kamile secde et kurtul!…

evvela “secde” kelimesini yeniden tanımlayalım ki yanlış anlaşılmalara mahal vermeyelim. zira batıl dinler ve batıl mabutlar sebebiyle “secde” mefhumu, bağlamından kopmuş ve kirlenmiştir. günümüz insanı artık secde kelimesini çok çok yanlış algılamakta ve değerlendirmektedir. esasen komutanı karşısında hazırolda duran asker bir nevi secde halindedir.

“allah’a secde et” emrine hemen hemen hiçkimse karşı çıkmaz. secde etmeyenler bile edenleri anlayışla karşılar. çünkü insanların çoğu tevhidi idrak noktasından uzak ve de büyük ölçüde şirk içinde olduklarından ve secde emrini “zihninde hayalden yonttuğun ilahına secde et” şeklinde algıladıklarından nefsleri buna hiç itiraz etmez. çünkü putperestlik nefsin tabii eğilimlerindendir.

iblis de aynı bu kafadandı. kendince allah’a binlerce, milyonlarca kez secde etmişti ve hiçbir zaman secde etmekten çekinmezdi. ama hz. adem’e bir kez olsun secde etmedi. hasılı, allah’a secde etmeyi kabul edip, insana secdeyi reddedenler iblis’in yoldaşlarıdır. üstelik bu tipler yavuz hırsızdırlar. onlara tevhide dair bilgileri hatırlattığınızda mukabilinde sizi şirk ile suçlarlar. tasavvuf ilimlerini şirk olarak değerlendirirler.

tasavvufta “tenzih” ve “teşbih” diye iki kavram vardır. tenzih, allah’ı bütün bilinenlerden, kavranılanlardan öte tutmak demektir. teşbih ise beş duyumuz ile algıladığımız bütün varlıkların hakkın tecellileri olduğu gerçeğidir.

mesela iblis, allah’ı yalnızca tenzih etmiş ama teşbih edememiştir. bu noktada yahudiler de iblis ile beraberdirler. onlar da hz. isa’ya secdeyi kabul etmemişlerdir. çünkü insan-ı kamil zıllullahtır(allah’ın gölgesidir). yani allah’a ve onun insan-ı kamil şeklindeki tecellisine beraberce saygı gösterilmelidir. aslında gölge, aslından ayrı bizatihi bir varlık değildir. bu yüzden gölgeye saygı zaruri olarak aslına irca olur. işte bu yüzden “la ilahe illallah”ın ayrılmaz bir parçası “muhammedün resullullah”tır. çünkü son peygamber insan-ı kamiller halkasının başıdır.

eğer tenzihi unutur, yalnızca teşbihle yetinirsek, bu sefer de hristiyanlık türü bir sapmaya ulaşırız. onlar hz. isa’ya uluhiyet atfederek tenzihin gereğini yerine getirememişlerdir. allah maddi bir varlık ve beşer olmaktan münezzehtir, çok ötedir.

islam dini, istikamet ve orta yolu bulmanın bir diğer adıdır. tenzih ve teşbihi iki kanat gibi eşit olarak istihdam etmeli ve işin ortasını bulmak gerektir ki hakikati örtenlerden olmayalım. hem allah’a secde etmek yani kuran’a uymak, hem de insana secde etmek yani onun peygamberinin sünnetine uymak kulluğun kaçınılmaz kısımlarıdır.

ancak bütün bu süreçler kendi kendine öğrenilebilen bir şey olmayıp bir yaşantı olduğu cihetle, “usta-çırak” geleneği içinde kulluğa dair metodları bize kadar ulaştıranlara müracaat etmek gerekir ki, secdeden yüz çeviren iblis durumuna düşülmesin.

isnetus 05.01.2014 15:52 ~ 15:58