Gerçekte din, altbeynin(kalbin) yaşantısından ibarettir.
altbeynin yaşantı olarak ulaştığı nokta, ister istemez üstbeyne de yansır ve dile dökülür. mesela bir kimse altbeyin olarak tevhidi idrak mertebesine gelir ve o anda dilinden gayri ihtiyari “lâ ilâhe illallâh” cümlesi dökülür. işte bu söz, “bir kez kelime-i tevhidi söyleyen cennete girer” müjdesindeki bir kez söylemektir.
altbeyin(kalp) olarak o yaşantıya ulaşmadan, sırf üstbeyin ile kelime-i tevhidi istersen bin kez söyle, kayda değer bir sonucu olmayacaktır. yine edilen dualar dahi böyledir. hakiki dua, altbeyin ilgili mertebeye çıktığında, herhangi bir kasıt ve zorlama olmaksızın, ilgilisinin dilinden kendiliğinden dökülür.
işte sahte din bu noktada ortaya çıkmaktadır. dinin aslı tamamen altbeynin(kalbin) yaşantısı iken, birileri çıkıp o yaşantıdan bağımsız olarak dini üstbeyin kurgusu haline getirmiştir.
bu üstbeyin kurgusu ile endoktrine edilen şahıs, kendince dualar eder, tesbihler çeker, ayetler hadisler okur, kendi içinde ve zannında allah’la konuşur vs…tüm ömrü böyle kandırmaca içinde gelip geçer veya doğru düzgün bir sonuç alamadığı için bir noktadan sonra pes eder ve her şeyden yüz çevirir.
halbuki hakiki dinde zorlama ve yapmacıklık yoktur. her şey kendiliğindendir. allah’la konuşmak dahi vardır; ama sahte din ehlinin kendi içinde yaptığı evham kabilinden bir tür iç konuşma değildir o.
allah’ın zatı itibariyle evrenle ilgisi yoktur. evren, tamamen ilahi isimlerin tezahürü halinde devasa matematik bir sistem olarak ortaya çıkmıştır. bu nedenle evrende her şey hikmetle bağlıdır ve gelişigüzelliğe yer yoktur. her şey kuralına uygun ve yöntemine riayet ederek yapılmalıdır. dikkat ederseniz sahte din ehlinde bunu göremezsiniz. onlarda sonsuz bir uydurmacılık ve “ben yaptım oldu” tavrı mevcuttur. uydurmacılıklarına ayet ve hadisleri alet etmeleri de cabasıdır.
kişi yöntemine riayet edip altbeynini geliştirdikçe, evren ile bir tür elektromanyetik iletişime girer. esasen evren baştan başa ve hiyerarşik olarak dizilmiş elektromanyetik alanlardan ibarettir. bu iletişimin evlerimizdeki pc’lerin modemle kablosuz bağlantıya girmesinden farkı yoktur. arka planda sayısız matematik işlem yürütülmektedir.
kişi altbeyniyle girdiği bu iletişim sayesinde ulaştığı mertebenin bilgilerine mazhar olur. isterseniz siz ona meleklerle konuşmak da diyebilirsiniz. bu şekilde hiyerarşik katlarda yükseldikçe bilgisi, marifeti de artar. isimleri geçip zat mertebesine ulaştığında da ona allah ile iletişime girmenin ve konuşmanın kapısı açılır. bu şekilde kendini, evreni ve allah’ı tanımış olur.
niçin böyle tanır?
çünkü evren tümüyle ilahi isimlerin tezahürüdür; insan dahi mikro ölçekte yine ilahi isimlerin açığa çıkış mahallidir. yalnız insanda evrende olmayan bir fazlalık vardır ki, o da yalnızca ilahi isimlere değil, allah’ın zatına dahi ayna olabilme ayrıcalığıdır. işte bu özellik insandan başka hiçbir mahluka verilmemiştir. insanı efendi ve halife yapan da bu özelliktir. insan allah’ın zatına ayna olabildiği için o’nun halifesi, temsilcisi olmuştur bu alemde. evrendeki diğer tüm mahlukat insanın rütbece astıdır. işte iblis bu ast olma durumunu hazmedememiş ve isyan edip insana düşman kesilmiştir.
sonuç: üstbeynin sırf akıl becerisi ile kurguladığı din uydurma, altbeynin yaşantı olarak edindiği din gerçektir.
not: burada anlatılan hikmetlerin bir de enerji boyutunda gölgesi, yansıması ve izdüşümü vardır. bunlar aslın kabuğu ve sureti hükmündedirler. spiritüalistlerin, masonların, uzakdoğu dinlerinin ve hatta deccalın insanlığa sunduğu işte bu kabuktur. bunların içi boştur, meyvesi yoktur. o tayfaya aldanmayınız. onlar ancak şarap yerine serapla yetinenlerdir. alâmet-i farikaları da peygamber efendimizi inkar etmeleridir.
