Yahudi ve Hıristiyanları Dost Edinmeyin
İbrahim et-Teymî’den:
“Hz. Ömer bir gün yalnız kaldığında düşünceye daldı ve İbni Abbâs’a (ra) haber göndererek:
—bu ümmet, kitabı bir, peygamberi bir ve kıblesi bir olduğu halde niçin görüş ayrılığı ve anlaşmazlığa düşüyor? diye sordu.
ibni abbâs :
—yâ emîr el-mü’minîn, kur’ân bizim devrimizde indiği için biz onu okurken hangi âyetin ne zaman, niçin ve ne hakkında indiğini biliyoruz. bizden sonra gelenler ise, kur’ân’ı okurlar, fakat hangi âyetin ne zaman ve ne hakkında indiğini bilemedikleri için, her birinin görüşü elbette ayrı olacak ve görüşler ayrı olunca anlaşamayıp çekişeceklerdir, dedi.
durumdan üzgün olup çare arayan ömer, ibni abbâs’ın bu cevâbından dolayı daha da canı sıkılarak kızdı ve ibni abbâs’ı azarladı. ibni abbâs da kalkıp gitti. fakat ömer sonradan düşünüp ibni abbâs’ın görüşünü yerinde buldu ve onu bir daha çağırtıp bu sefer tebrik etti.” (hayat-üs sahabe c.3 s.687, el –kenz c.1,s.228 said b. mansur, hatip el-cami’den)
not: işte sözü edilen nedenle kuran ayetlerini ulu orta ve gelişigüzel kullanmak sayısız yanlışa sebebiyet verir. o yüzden kuran ve hadis ancak sistem kurucuları için kaynaktır. bizlerin ayetleri ve hadisleri direkt kaynak olarak almamız ve öne sürmemiz kesinlikle doğru değildir. bizim haddimiz ancak bir sistem kurucusuna tâbî olmaktır.
hem ayet hem de hadisler için bu aynen geçerlidir. söz gelimi büyük bir sistem kurucusu olan Ebu Hanife’ye bir hadis getirildiği zaman, eğer o hadis kendi sistematiği içinde yer bulamıyorsa hadis-i şerifi almazdı. ancak bu hadisi red veya inkar değildir. sadece tasnif dışı bırakmak ve rafa kaldırmaktır. başka bir sistem kurucusunun o hadisi bambaşka bir bağlamda kullanabilmesi her zaman ihtimal dahilindedir.
arkadaşlar hep o yüzden diyoruz, kuran ve hadis okumayalım(hüküm çıkarma manasında). mesnevi gibi bütüncül bir anlayış sunan eserlere yönelip, kendimize bir altyapı oluşturalım diye…zaten mesnevi’de izahı, tefsiri ve hikmeti ile birlikte kuran ve hadisten başka bir şey bulamayacaksınız.
eğer bu kurala riayet etmezsek, herkes ego kaynaklı sığ görüşlerini ayet ve hadisle zarflayıp sunmaya kalkacaktır ve fitne kol gezecektir. bu yolun sonu din ve mezhep savaşlarına çıkar…bu devirde kimse bu orta çağ kafasına izin vermez. sonuçta, ateizm ve deizm ipleri ele alacaktır…her ifratın bir tefriti vardır çünkü… etki-tepki meselesi…
