Hayvanlar, tabiat seviyesinde, madde boyutunda varlık kazanmış organik otomatlardır. asla insan benzeri bir şuura sahip değildirler. evcil kedi veya köpeklerde gördüğümüz davranışlar tamamen şartlanmalar sonucunda verilen tepkilerdir.
kimileri hayvanlarda şefkat, sevgi benzeri duyguların var olduğunu zanneder. bunlar tamamen insan şuurunun projeksiyonudur, bir yansıtmasıdır ve kesinlikle hayvanlarda o tür hissiyat bulunmaz. onlar basitçe organik robotlardır.
insan ise bambaşka bir varlıktır. o, tabiat seviyesine inmiş bir ruhtur; bunu başarabilmek için de, kendine madde boyutundan bir avatar beden derlemiştir. evet insanın aslı ve mahiyeti ruhtur. ancak bu ruh, tabiat seviyesinde iniş yapınca zorunlu süreçler sonucunda maddede fani olmuş ve maddeleşmiştir. ancak bu noktada dikkat edelim: madde ile maddeleşmiş/maddede fani olmuş ruh başka başka şeylerdir.
işte bu fark, aynı zamanda, hayvan ve insan arasındaki farktır. insandaki gelişmeye, ilerlemeye yatkınlık, tabiat-ruh diyalektiğinin sonucudur. hayvanlarda ise bu söz konusu olmadığı için asla bir gelişme göremeyiz. bin yıl önceki kedi ile şimdiki kedi arasında hemen hemen fark yoktur; gelecekte de olmayacaktır.
