Bir gün Mevlana hazretleri bir mahfilde (camide ders anlatılan yer) bilgi saçıyordu:
ariflerin sultanı Beyazıt (tanrı’nın rahmeti onun üzerine olsun) acayip bir söz söylemiştir.
bu son derece güzel olan sözü de şudur:
“ ben tanrı’nın elçisine ay’ı ikiye böldüğü, taşı parçaladığı, ağaçların toplandığı, nebat ve toprak onunla konuştuğu için inanmıyorum.
ben yalnızca hikmetinin kemalinden dolayı ashabına ve ümmetine şarap içmeyi menettiği ve haram kıldığı için peygambere inanıyorum”
Mevlana bunu anlattıktan sonra
“vallahi her kim şarap içerse(alkol kullanırsa) daha fazla ağlar ve daha fazla pişman olur.
eğer şarapta bir tat, lezzet ve menfaat olsaydı evvela peygamber içer, başkalarını da içmeye teşvik ederdi.
o, tanrı’nın has öğrencisi olduğu için tanrı’dan işittiğini yaptı ve söyledi” dedi.
“ eğer bir iki gün(yani dünya hayatı boyunca) bu içmeyi terk edersen ağzını cennet şarabıyla doldurursun”
“insanların çoğu kötü ve hoşa gitmeyen karakterde oldukları için herkese içkiyi haram kılmışlardır”
