Lafza takılı kalıp işin gerçeğini anlamaktan uzak kifayetsizlerin üşüştüğü bir başlık olmuş bu.
onun da sebebi kemalist eğitimin tezgahından ve endoktrinasyonundan geçmiş olmaktır. bu tayfa ilkokul çocuğu seviyesinden bir adım öte gidebilmiş değildir. ilkokulda kendisine ne dolduruldu ise, tüm hayatı boyunca o şekilde devam etmektedir.
klasik tasavvufta mürşidin tövbe vermesi, katolik rahibin günah çıkartması neviinden bir olgu değildir. orada topluluk halinde bir tövbe seansı söz konusudur.
cemaat veya topluluk halinde yapılan tüm beşer faaliyetlerinin tek başına yapılandan çok üstün olduğu apaçık meydandadır. mesela sinemada toplu olarak izlenen bir filmin etkisi, evde tek başına izlenenden çok farklıdır ve çok daha yoğundur. yine aynı şekilde konserde topluca dinlenen müziğin tek başına dinlenenden farkı ortadadır. etki topluluğun hacmiyle doğru orantılı olarak bile değil, logaritmik olarak artmaktadır.
tövbe için de aynısı geçerlidir. klasik tasavvufta mürşit ve müritleri toplu halde allah’a tövbe ederler. mürşit de dahil herkes kendi günahları için tövbe eder. bu tövbe aynı zamanda bir tür bağlılık prosedürüdür. o mürşidin halkasına girip onunla birlikte tövbe edersen, ona bağlılık bildirmişsin demektir(dolayısıyla mürşidin vefat ettiyse, bağlılık aktin de sona ermiş demektir).
cemaat veya topluluğun avantajları çoktur. öyle ki, söz gelimi toplu halde kılınan namazda cemaat içinde yalnızca bir kişinin namazı makbul olduysa, diğerlerinin hepsinin namazı da otomatikman kabul makamına yükselir. evet tek bir kişinin bereketi herkese sirayet etmektedir. toplu tövbede dahi aynı durum söz konusudur.
“âhir zamanda bir camide binden fazla kişi namaz kılacak, fakat içlerinde bir tane mümin bulunmayacaktır”(deylemi)
bu hadis ahir zamanın vehametini anlatırken, söz konusu topluluk sırrına da örtülü olarak işaret etmektedir. zira içlerinde bir tane mümin bulunsa idi hepsinin namazı, dolayısıyla da imanı makbul olacaktı.
olgun bir mürşit ile beraber namaz kılmanın veya tövbe etmenin avantajı da işte bu noktada ortaya çıkmaktadır; çünkü olgun insan fenafillah ile tahakkuk etmiştir. onda egonun saltanatı bitmiştir. ene(ben) silinmiş yerine hüve(o) gelmiştir. o her ne yaparsa hakikatiyle yapmaktadır. onun namazı da imanı da suret veya şekil değil, hakikattir. öyle biri ile beraber namaz kılmak veya tövbe etmek büyük nimettir.
bunlar işin aslıdır. ancak menzil cemaati bu anlatılanlara ne derece yakındır orasını bilemeyeceğim. zira menzil cemaati çoğunlukla lümpen bir kitle oluşumudur. hatta içlerinde tövbekar olmuş pek çok eski ayyaş, berduş, tinerci, hapçı, uyuşturucu bağımlısı gibi toplumsal döküntüler dahi vardır. böylesi avami bir kitlenin tasavvufun sırlarına ne derece vakıf olabildiği meçhuldür.
