Siz aynı klişeleri tekrar etmekten bıkmadınız o zaman biz de açıklamaktan bıkmayacağız. dil denen şeyin ne kadar önemli olduğunu ve insanlığın bütün sırlarını bünyesinde taşıdığını anlamıyorsunuz. dil başlı başına bir alemdir. ilm-i ledün denilen alana dahildir.
dilin sırrını çözen insanı ve insanlığı da çözer. hatta keramet ve olağanüstü haller bile gösterebilir. iş o derece esrarlı noktalara ulaşıyor bilesiniz. meleklerin dili matematikseldir, insan ise söz yani kelam ile konuşur. insan beyni adeta bir modemdir(modülatör-demodülatör) ve matematik dilini kelimelere dönüştürür.
zaten ilk dil de böyle orataya çıkmıştır. Hz. Adem’in beyni matematik dilini kelama dönüştürmüştür. ancak bu dönüşüm gelişigüzel değildir. her harfin belli bir titreşimi dolayısıyla belli bir rakam değeri vardır ki ebced denilen yöntem buradan doğmuştur.
Hz. Adem’in konuştuğu ideal dildir ve süryanice olarak bilinir. günümüz süryanileri’nin konuştuğu dille bir alakası yoktur onu da belirtelim de yanlış anlaşılma olmasın. işte Kuran’ının dili aynı şekilde derin sırlara sahiptir ve asla orijinali bozulmamalıdır.
yeri gelmişken, zikir adı verilen uygulamaların da mezkur sırlar kapsamında yapıldığını da hatırlatalım.
not: kuran veya kuran’dan bir parça hatta kuran’dan bir kelime okuduğunda akli manası anlaşılmasa bile ruh onu anlayacaktır. bu özellik sırasıyla kuran’da, peygamber ve evliya sözlerinde de bulunur, konuşulan dilden bağımsız olarak. mesela yunus emre’nin şiirlerinde bu özellik bir parça mevcuttur, şiirleri türk dili üzere olduğu halde. kuran ise bu noktada beşer kapasitesinin çok ötesindedir.
not2: bilinen diller içinde Hz. Adem’in konuştuğu dile en yakın olan sanskritçe’dir ki o da sadece nispi bir yakınlıktır.
