Dünya Yansa Kaşarlar Erimez
Bir kamyoncu yazısı.
önce gülüp geçtim; ama sonra içimden bir ses “madem karşına çıktı bu yazı, tevil et ve yorumla. bu hayatta tesadüf diye bir şey yoktur. belki sana evrenin bir mesajıdır” dedi.
bu ihtar üzerine yazı üzerine biraz tefekkür ettim ve iki ayrı ve birbirine zıt mana aklıma geldi:
1. rivayete göre kaşar, bir yahudi kızı tarafından icat edilmiş ve haham tarafından da “koşer” denilerek yenebilirliği tasdik edilmiştir. kelimenin kökeni bu olaya dayanır.
kaşarın en büyük özelliği bekletilerek olgunlaştırılmasıdır. kaşar olgunlaştıkça sertleşir; dışı da köseleleşir. biraz hafif kadınlar için kullanılan kaşar tabiri de sanırım bu noktaya gönderme yapmaktadır. yani o tür kadınların dış dünyanın uyaranlarına karşı artık hissizleşmiş, hassasiyetini yitirmiş olduğunu ve ona göre davranışlar sergilediğini vurgulamaktadır. elbette bu hissizleşme çok şeyler yaşamışlık ve görmüşlükle alakalıdır.
öyleyse “dünya yansa kaşarlar erimez” tabiri şu anlama gelmektedir: dünyada sarsıcı ve insan hayatına fazlasıyla tesir edici hadiseler zuhur etse dahi, artık hassasiyeti körelmiş olan insanlar bunlardan pek etkilenmezler ve vurdumduymaz olurlar. bunların körelmesi alkol ve uyuşturucu kullananlarınkinden farksızdır.
2. bir de nice şeyler görüp geçirdikten sonra feraset sahibi olmuş yüksek istidat sahibi insanların durumu vardır. bunlarda dış dünyanın uyaranlarına karşı hissizleşme ve körelme değil ama(ilk anda öyle bir intiba verse de) tecrübe ve olgunluktan kaynaklanan bir ağırbaşlılık, sabır, sebat ve teenni* gibi son derece güzel ve üstün ahlak özellikleri ve tavrı bulunur. bu insanlar dahi dış dünyada ne kadar büyük hadiseler cerayan ederse etsin, asla sarsılmazlar ve paniğe düşmeden soğukkanlılıkla mukabele ederler ve ellerinden gelen bir şey varsa yapıp, gerisini allah’a havale edip geçerler. zaten kaşar sütün özüdür. süt ilimse, kaşar veya diğer süt ürünleri marifet olmak durumundadır. marifet sahiplerinin de sabır, sebat, teenni gibi sıfatlara sahip olması doğaldır.
sonuç: demek ki koca bir hayat ve tüm yaşanmışlıklar bizi öyle veya böyle etkileyecek ve bir sona ulaştıracak. bu son olumlu veya olumsuz manada kaşar manasını taşıyacak. zamana bağlı olarak dışı sertleşmiş ama aynı zamanda içi olgunlaşmış, lezzet kazanmış bir kaşar veya dışı köseleleşmiş ve bu arada da içi bozulmuş ve kokuşmuş bir kaşar…
